SIEBER, Franz Wilhelm. Travels in the island of Crete, in the year 1817..., Λονδίνο, Richard Phillips, 1823.
Ο Franz Wilhelm Sieber (1789-1844) ήταν φυσιοδίφης αυστριακής καταγωγής. Έχοντας κλίση στις πλαστικές τέχνες, σπούδασε αρχικά αρχιτεκτονική αλλά τελικά στράφηκε στις σπουδές φυσικής ιστορίας και ειδικότερα στη βοτανική. Ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου (Ιταλία, Κρήτη, Ελλάδα, Αίγυπτο, Μέση Ανατολή, Αυστραλία, Μαυρίκιο, Νότιο Αφρική), και συνέλεξε κυρίως δείγματα από τη χλωρίδα του κάθε τόπου, αλλά και αρχαιότητες και εθνογραφικό υλικό. Η συλλογή με αιγυπτιακές αρχαιότητες που είχε στην κατοχή του αγοράστηκε από την Ακαδημία Επιστημών του Μονάχου. Ήταν αντεπιστέλλον μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Μονάχου, της Φυσιοδιφικής Εταιρείας των Παρισίων και της Ρωσικής Αυτοκρατορικής Ακαδημίας της Μόσχας.
Στον Sieber οφείλονται οι ονομασίες είκοσι περίπου ειδών χλωρίδας ενώ επίσης ισχυριζόταν ότι είχε ανακαλύψει ένα φάρμακο κατά της λύσσας. Αναζήτησε υλική υποστήριξη για την προώθηση του φαρμάκου αυτού αλλά τελικά πέθανε στο ψυχιατρείο, μετά από δεκατέσσερα χρόνια εγκλεισμού.
Τον Δεκέμβριο του 1816 ο Sieber ξεκίνησε το ταξίδι του από την Τεργέστη, συνοδευόμενος από έναν κηπουρό και έναν υπηρέτη. Τον Ιανουάριο του 1817 έφτασε στην Κρήτη, που βρισκόταν τότε υπό οθωμανική κυριαρχία. Μετά από σύντομη παραμονή στον Χάνδακα (Ηράκλειο), θα εγκατασταθεί στα Χανιά απ’ όπου θα περιηγηθεί το νησί, θα συλλέξει βοτανολογικό υλικό, και θα προσφέρει τις ιατρικές του υπηρεσίες στους κατοίκους. Έμεινε και στο Ρέθυμνο και αργότερα ξανά στον Χάνδακα, ενώ έκανε εξορμήσεις στο Λασίθι και τη νότια Κρήτη. Ύστερα από προτροπή των φίλων του, δημοσίευσε τις εντυπώσεις του από τις ταξιδιωτικές του έρευνες σε δίτομο έργο στα γερμανικά (1823). Τον ίδιο χρόνο κυκλοφόρησε εκτεταμένη περίληψη του έργου στα αγγλικά.
Μετά τον J. Pitton de Tournefort (1700), ο Sieber είναι ο πρώτος ευρωπαίος ταξιδιώτης που περιηγήθηκε την Κρήτη και παρέδωσε πλήθος πληροφοριών για την οθωμανική διοίκηση, τον κοινωνικό βίο των κατοίκων (διατροφή, μουσική, χορός), τις θρησκευτικές τελετές, την πρακτική ιατρική (φάρμακα, εμβόλια, γιατροσόφια κλπ.), τις γλωσσικές και τοπωνυμικές ιδιαιτερότητες και φυσικά την πλούσια χλωρίδα της νήσου.
Σύνταξη: Ιόλη Βιγγοπούλου
