PREZIOSI, Amedeo. Collection of 113 original watercolor drawings of Turkish costume and street-scences, many are signed by the artist, and a few dated [1852-1857], τ. I.
O ζωγράφος Amedeo Preziosi (1816-1882) ήταν γόνος ευγενούς οικογένειας της Μάλτας. Ο πατέρας του ήταν επιφανής πολιτικός της νήσου ενώ η μητέρα του ήταν γαλλικής καταγωγής. Πρώτος του διδάσκαλος ήταν ο ζωγράφος Giuseppe Hyzler. Αργότερα, η οικογένεια του τον έστειλε στο Παρίσι για να σπουδάσει νομικά, όπως επιθυμούσε ο πατέρας του, αλλά εκείνος προτίμησε τις σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών.
Μετά το Παρίσι, o Preziosi επέστρεψε στη Μάλτα αλλά τελικώς δεν θέλησε να σταδιοδρομήσει στο νησί και, γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1840, αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Ανατολή. Έμεινε στην Κωνσταντινούπολη, μεχρι το 1871 περίπου και σ' αυτό το διάστημα έγινε γνωστός στους κύκλους των Δυτικοευρωπαίων που ζούσαν στην οθωμανική πρωτεύουσα. Η Αγγλική πρεσβεία τού ανέθεσε τη δημιουργία ενός Λευκώματος με ενδυμασίες ανθρώπινων τύπων, ενώ το εργαστήριο του ήταν χώρος συναντήσεων και παράλληλα πωλητήριο των έργων του. Παντρεύτηκε μία Ρωμιά της Κωνσταντινούπολης και απέκτησε τέσσερα παιδιά. Καθώς κατείχε και χειριζόταν πολύ καλά πέντε γλώσσες, διετέλεσε διερμηνέας της βρετανικής πρεσβείας αλλά και των ελληνικών αρχών.
Στα 1868 ο Preziosi επισκέφτηκε τη Ρουμανία προσκεκλημένος από τον πρίγκιπα Κάρολο Α΄ με σκοπό να σχεδιάσει τοπία και ανθρώπους. Πέθανε από τυχαία εκπυρσοκρότηση όπλου κατά τη διάρκεια κυνηγετικής εξόρμησης το 1882, και τάφηκε στο καθολικό κοιμητήριο του Αγίου Στεφάνου στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης.
Τα σχέδια του με μελάνι ή μολύβι, αλλά κυρίως οι υδατογραφίες του, στις οποίες οι μορφές έχουν σχεδόν πάντα ζωηρά χρώματα, πρωτότυπες στάσεις και έντονες εκφράσεις, ήταν από τα πρώτα ενθυμήματα που επιθυμούσαν να αποκτήσουν οι ξένοι επισκέπτες της Κωνσταντινούπολης, παρόλο που οι φωτογραφικές λήψεις και οι πολλαπλές εκτυπώσεις τους έγιναν βαθμιαία ο μεγάλος ανταγωνιστής των έργων του. Το έργο του Preziosi ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του, αλλά στα τέλη του εικοστού αιώνα επανεκτιμήθηκε η αξία του και οργανώθηκαν εκθέσεις με υδατογραφίες και σχέδιά του στην Αγγλία και τη Ρουμανία.
Σύνταξη: Ιόλη Βιγγοπούλου
