Η Κέα ελαύνει στον χώρο της λογιοσύνης και των γεωγραφικών εκδόσεων, όπως και η υπόλοιπη νησιωτική Ελλάδα, με το “Liber Insularum Archipelagi”, ένα πρωτοπόρο χαρτογραφικό χειρόγραφο έργο στις αρχές του 15ου αιώνα, που έγινε και πρότυπο για τα μεταγενέστερα νησολόγια, όπως αυτά του B. dalli Sonetti (1485) και του Β. Bordone (1547). Ο Sonetti συνοδεύει τους χάρτες με έμμετρα κείμενα, ενώ ο Bordone σημειώνει στους ιδιότυπους χάρτες του πληροφορίες, μεταξύ άλλων, για τους μύθους, το κλίμα και την ιστορία του νησιού. Όπως όλα τα έργα του είδους, το νησολόγιο του Antonio Millo (1582-91) εμπλουτίζεται από χαρακτικά που είχαν ήδη δημοσιευθεί σε έντυπες εκδόσεις της εποχής. Στους χάρτες των νησολογίων του, και σε αυτόν της Κέας, ο Αντώνιος σημειώνει τα επικίνδυνα σημεία πλεύσης, και χρησιμοποιεί τα τοπωνύμια των πορτολάνων της εποχής. Προς τα τέλη του 16ου αιώνα η Κέα εμφανίζεται και στο νησολόγιο του G. Rosaccio (1598), το οποίο είναι επηρεασμένο από προγενέστερα παρεμφερή έργα.

Στην έκδοση του Μ. Boschini, μικρό νησολόγιο και όμορφο δείγμα της βενετσιάνικης χαρακτικής των μέσων του 17ου αιώνα, ο χάρτης της Κέας, όπως και όλοι οι άλλοι, συνοδεύεται με επεξηγηματικό κείμενο ιστορικο-γεωγραφικού περιεχομένου. Στο πλούσιο σε περιεχόμενο έργο (1688) του Ol. Dapper (που ξεχώρισε με τα εξαιρετικής τεχνικής χαρακτικά και το οποίο βασίστηκε κυρίως σε πηγές της αρχαίας ελληνικής και λατινικής γραμματείας, πορτολάνους, νησολόγια, σύγχρονές του περιηγητικές μαρτυρίες και έγκυρους χάρτες της εποχής) υπάρχει χάρτης της Κέας πλαισιωμένος με τα χαρακτηριστικά στις χαλκογραφίες του εκδότη διακοσμητικά πλοία. Το νησολόγιο του Fr. Piacenza (1688) περιλαμβάνει χάρτες με εξαιρετική χάραξη και πλούσιο αφηγηματικό υλικό για τα νησιά του Αιγαίου πελάγους αλλά και την Κύπρο και την Πελοπόννησο.

Ο J. Seller ήταν ο δημιουργός της πρώτης λεπτομερούς χαρτογράφησης των ακτών της Μεσογείου, γνωστής με τον τίτλο «English Pilot...», η οποία πρωτοεκδόθηκε τον 17^ο αιώνα, επανεκδόθηκε επανειλημμένα, και συνέχισε να χρησιμοποιείται ως έργο αναφοράς μέχρι και τον 19^ο αιώνα (εδώ η έκδοση του 1771). Το συνολικό έργο του Seller καθιέρωσε την αγγλική γλώσσα στους ναυτικούς χάρτες και επηρέασε έντονα τις μεταγενέστερες χαρτογραφικές εκδόσεις. Παραδίδονται σχέδια ακτών της περιοχής.

Στην πολύτιμη για τον πλούτο των πληροφοριών έκδοση (1717) του J. Pitton de Tournefort, που κυκλοφόρησε μετά το ταξίδι του στο Αιγαίο πέλαγος και απετέλεσε έκτοτε οδηγό για τους ταξιδιώτες και τα δρομολόγια τους στο Αρχιπέλαγος, οι εικόνες του για την Κέα, εκτός από τον χάρτη, αφορούν τη χλωρίδα, άποψη για το λιμάνι καθώς και αρχαιότητες. Στις αρχές του 19ου αιώνα εμφανίζεται η χαρτογράφηση της νήσου και η άποψη της Χώρας σε σημαντικό λιμενοδείκτη (J. Roux).

Η Κέα έτυχε μιας πρώιμης αλλά και πολύ εξονυχιστικής αρχαιοδιφικής εξερεύνησης από τον P.Ol. Bröndsted, ο οποίος και δημοσίευσε τα πορίσματα των ερευνών του (1826-1830). Η εικονογράφηση που συνοδεύει την έκδοση περιέχει χαρακτικά με αρχαίες επιγραφές και νομίσματα, παλαιούς χάρτες από νησολόγια και σύγχρονο χάρτη της νήσου, κατόψεις των αρχαιολογικών τοποθεσιών, απόψεις του χώρου, αρχαιότητες και αγάλματα και ένα μοναστήρι. Το τελευταίο θέμα, «ο αρχαίος πύργος και η μονή», αντιγράφεται αυτούσιο και στην έκδοση του A. Schweiger Lerchenfeld, προς τα τέλη του 19ου αιώνα, παρόλο που ο πύργος είχε εν μέρει καταρρεύσει πριν από τριάντα περίπου χρόνια.

Ξυλογραφίες, έγχρωμες αναπαραγωγές ακουαρέλας και φωτογραφίες (1935) αποδίδουν  τον ενθουσιασμό και την αγάπη του Fr. Perilla για τις Κυκλάδες, και την Κέα φυσικά, καθώς και την καλλιτεχνική του ευαισθησία. 

Συντάκτης: Ιόλη Βιγγοπούλου