Αναζήτηση Tags

Συμπληρώστε λέξη ή φράση

Σύνθετη Αναζήτηση

 

Ναύπλιο

Την περίοδο της ναυμαχίας της Ναυπάκτου (Οκτώβριος 1571) ο στόλος της χριστιανικής Ιεράς Συμμαχίας έπλεε στις θάλασσες της βενετικής κυριαρχίας και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν ενέπνευσαν εικονογραφικά θέματα σε εκδόσεις της εποχής. Έτσι  προς τα τέλη του 16ου αιώνα στο πρωτοποριακό για την εποχή του νησολόγιο του G. Fr. Camocio (1574) περιλαμβάνονται και απεικονίσεις συγκρούσεων μεταξύ Χριστιανών και Οθωμανών της εποχής στην περιοχή του Ναυπλίου. Οι απεικονίσεις στο έργο αυτό αντιγράφηκαν σε μεταγενέστερα νησολόγια, όπως του G. Rosaccio (1598) και κόσμησαν επανεκδόσεις περιηγητικών έργων όπως αυτό του διπλωμάτη O.G. Busbecq (1664), ο οποίος διετέλεσε επίσημος πρέσβης στην Υψηλή Πύλη στα μέσα του 16ου αιώνα.

Η μεγάλη χαρτογραφική παραγωγή του εργαστηρίου της Γεωγραφικής Aκαδημίας των Αργοναυτών της Bενετίας, την οποία ίδρυσε ο V.M. Coronelli περιλαμβάνει εκατοντάδες χαλκογραφίες με τις νικηφόρες μάχες των συμπατριωτών του κατά τον Eνετο-οθωμανικό πόλεμο (1684-1687). Για το Ναύπλιο συναντούμε μία άποψη σε έκδοση του V.M. Coronelli στα 1687 και πολλές παραλλαγές και διαφορετικές απόψεις της με τα τρία κάστρα στις εκδόσεις V.M. Coronelli στα 1688 και V.M. Coronelli στα 1707.  Τα χαρακτικά στο έργο αυτό του V.M. Coronelli (1708) παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, παρόλο που πολλοί πίνακες επαναλαμβάνουν θέματα που είχαν ήδη δημοσιευτεί σε προγενέστερες εκδόσεις της Γεωγραφικής Ακαδημίας των Αργοναυτών.  Σχεδόν όλα τα σχέδια αυτά στα έργα του Coronelli, αντιγράφηκαν αυτούσια ή σε παραλλαγές   και συνοδεύουν έκτοτε πάμπολλες επανεκδόσεις ή μεταφράσεις των έργων του ή εικονογραφούν μεταγενέστερα ταξιδιωτικά χρονικά, ιστορικά συγγράμματα και έντυπες γεωγραφικές εκδόσεις (Ol. Dapper στα 1688 με εξαιρετικής τεχνικής χαρακτικά και J.von Sandrart στα 1686 με νέες πρωτότυπες απόψεις).Οι πίνακες στο έργο του J. Sandrart (1687) απεικονίζουν κάστρα και τοποθεσίες, κυρίως της βενετικής κυριαρχίας. Παρόμοια έργα κυκλοφόρησαν για να εξάρουν τις νικηφόρες νίκες των Ενετών στη σύγκρουση τους με του Οθωμανούς στη διάρκεια του ΣΤ΄ Βενετο-οθωμανικού πολέμου  (1684-1699). Στις εκδόσεις του J. Enderlin (1686) και J. Enderlin (1688) συναντούμε πίνακες με θέματα που αντιγράφουν δημοφιλείς προγενέστερες εκδόσεις αλλά και έργα που κυκλοφορούν την ίδια περίοδο.  Στα τέλη του 17ου αιώνα, οι εκδόσεις του J. Peeters (1690) εξαίρουν τις νίκες των χριστιανικών δυνάμεων της Δύσης στους Βενετο-οθωμανικούς πολέμους. Απεικονίζονται πόλεις, λιμάνια και τοποθεσίες από την Αδριατική θάλασσα έως την Ινδία.  Καταφανώς επηρεασμένο από τις εκδόσεις της Γεωγραφικής Ακαδημίας των Αργοναυτών, το έργο του G. Albrizzi (1687) παραδίδει απόψεις από σημαντικά κάστρα, λιμάνια και πόλεις κυρίως στην Πελοπόννησο.

Έναν αιώνα περίπου αργότερα (1771) σε μία χαρτογραφική έκδοση (J.N. Bellin) με αγκυροβόλια της Αδριατικής θάλασσας και του Ιονίου πελάγους το Ναύπλιο, κατέχει μια σύστοιχη σημαντική θέση, ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα συναντάμε και πάλι την χαρτογράφηση των αγκυροβολίων όλης της περιοχής σε σημαντικό λιμενοδείκτη (J. Roux), ενώ προς τα τέλη του 19ου αιώνα η περιοχή χαρτογραφείται για τους πολύ χρήσιμους πλέον ταξιδιωτικούς οδηγούς (K. Baedeker στα 1897).

Ο W. Gell στις αρχές του 19ου αιώνα είναι από τους πρώτους που πραγματοποιεί συστηματικές αρχαιολογικές αναζητήσεις σε τοποθεσίες που περιγράφονται στo κείμενο του Παυσανία. Έτσι οι περιηγήσεις του στην μυκηναϊκή Αργολίδα τον έφεραν και στο Ναύπλιο, απ' όπου μας παραδίδει λίγες αλλά σπάνιες όψεις της πολιτείας (1810).

Οι σπάνιες εικαστικές μαρτυρίες του έργου του W. Black (1900) αποτελούν πολυτιμότατη πηγή για την ιστορία του τόπου, καθόσον είναι από τα ελάχιστα έργα που χρονολογούνται την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης.

Όμως το Ναύπλιο έχει την τιμητική του τόσο στα κείμενα όσο και στην εικονογραφία, κυρίως αμέσως μετά την Ελληνική Επανάσταση, ως η πρώτη πρωτεύουσα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους. Ο ρόλος του και κατά την περίοδο της Ανεξαρτησίας του δίνει μία θέση και στα σημαντικά έργα που κυκλοφόρησαν, προϊόντα ταξιδιών και ερευνών στον ελλαδικό χώρο την προεπαναστατική περίοδο, σπουδαίων Δυτικοευρωπαίων περιηγητών (F.Ch.H.L. Pouqueville, 1826-27). H πολύχρονη παραμονή του Γάλλου χαρτογράφου E. Peytier (1829-32, 1833-36), στο πλαίσιο των εργασιών της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής στον Μοριά, του έδωσε τη δυνατότητα να αποτυπώσει στα σχέδιά του σκηνές από τον καθημερινό βίο στην πολιτεία. ενώ Στο έξαιρετικό για την ποιότητα των χαρακτικών αλλά και για το «ήθος» που εκπέμπουν οι μορφές «Λεύκωμα» του O.M. von Stackelberg (1828) συναντούμε  έναν επιβλητικό πίνακα με μορφή Έλληνα αγωνιστή.

Από τη τρίτη δεκαετία του 19ου αιώνα απόψεις από τη μεριά της θάλασσας (Ch. C. Frankland στα 1829) ή ο εντυπωσιακός κόλπος και η πεδιάδα γύρω από το Ναύπλιο (O.M. von Stackelberg στα 1830) απεικονίζονται σε όλα τα περιηγητικά έργα που κοσμούνται με χαρακτικά και αναφέρονται σε ταξίδια στο Ελληνικό Κράτος. Ο Chr. Wordsworthκυκλοφόρησε, αμέσως μετά την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους, ένα έργο (περισσότερο ιστορικο-αφηγηματικό παρά περιηγητικό), με πλούσια εικονογράφηση, που είχε μεγάλη απήχηση. Σε μια επανέκδοσή του (1882) έχουμε δύο απόψεις του Ναυπλίου. Στο Λεύκωμα  (1984) μάς παραδίδονται αξιολογότατες και σπάνιες  ξυλογραφίες από το πρωτοπόρο εβδομαδιαίο βρετανικό περιοδικό “The Illustrated London News” (1842-1885) και το συγγενές “The Graphic” (1869-1885). Απεικονίζονται  τοποθεσίες, πρόσωπα και γεγονότα (πολιτικά, κοινωνικά, πολεμικά) από το 1842 έως το 1885 και όπου σε αρκετά θέματα συναντούμε εικόνες από το Ναύπλιο.

Επειδή οι περισσότεροι πλέον ταξιδιώτες περνούσαν ή διέμεναν έστω ένα μικρό διάστημα στη νέα πρωτεύουσα, εντυπωσιάζονταν από την ιδιαίτερη ομορφιά της πολιτείας με τα τρία κάστρα και έτσι έχουμε πολλές απόψεις της (F.Ch.H.L. Pouqueville στα 1835, J. Skene στα 1838-45, στο Λεύκωμα Piraeus and Ports άποψη του 1841, Th. Du Moncel στα 1843, J.H. Allan στα 1843, G.N. Wright στα 1842, E. Rey στα 1867).Το έργο του πολυγραφότατου Ιρλανδού λογίου J.P. Mahaffy που αναφέρεται σε περιηγήσεις του στην Ελλάδα (1890) εμπλουτίστηκε με εξαιρετικές ξυλογραφίες. Τα χαρακτικά αυτά προήλθαν από σχέδια με μολύβι, τα οποία βασίστηκαν σε φανταστικές απεικονίσεις αλλά και φωτογραφίες. Αναμεσά τους και θέματα που αφορούν το Ναύπλιο.

Την ίδια θεματική συναντούμε και σε έργα προς το τέλος του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, τα περισσότερα απόλυτα προσαρμοσμένα στο εικαστικό ύφος της εποχής και μερικά  επικεντρωμένα σε επιμέρους θέματα του χώρου (χαρακτικά στους R.R. Farrer στα 1880 και A. Schweiger Lerchenfeld στα 1887, φωτογραφίες στον K. Reisinger στα 1923 και σχέδια στον Fr. Perilla στα 1929).

Τα πρωτοπόρα σκαριφήματα του Γάλλου σκιτσoγράφου H.L. Avelot (1899), με ανθρώπινους κυρίως τύπους, αλλά και λεπτομέρειες και στιγμιότυπα του καθημερινού βίου, αποτελούν εξαιρετικά πρωτότυπο υλικό, και έκτοτε συναντάμε και άλλους καλλιτέχνες που τολμούν παρόμοιες εικονογραφήσεις.

Σύνταξη: Ιόλη Βιγγοπούλου