- ME TO BΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΤΩΝ - Τόποι - Μνημεία - Άνθρωποι - Νοτιοανατολική Ευρώπη - Ανατολική Μεσόγειος - Ελλάδα - Μικρά Ασία - Νότιος Ιταλία, 15ος

Ο Γάλλος ζωγράφος Louis Dupré (1789-1837) γεννήθηκε στις Βερσαλλίες και πέθανε στο Παρίσι. Δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για την οικογένεια και την παιδική του ηλικία. Απέκτησε ισχυρό προστάτη τον κόμη Clement de Ris και έτσι μαθήτευσε στη Σχολή του γνωστού ζωγράφου Jacques Louis David, η οποία και καθόρισε τόσο την προσωπικότητα όσο και την τέχνη του. Ο καρδινάλιος Joseph Fesch, επίσκοπος της Λυών, ειδήμων φιλότεχνος και ισχυρή πολιτική προσωπικότητα, έστειλε το 1811 τον Dupré στο Kassel, όπου ονομάζεται αυλικός ζωγράφος του βασιλιά της Βεστφαλίας Ιερώνυμου Βοναπάρτη, ο οποίος μάλιστα φρόντισε να μεταβεί ο Dupré το 1813 στη Ρώμη για σπουδές.

Στην Ιταλία ο νεαρός ζωγράφος περιηγείται, μελετά και αντιγράφει μνημεία, κυρίως αγγεία, ενώ παράλληλα ασκείται στην προσωπογραφία και την τοπιογραφία. Συναναστρέφεται με καλλιτέχνες, όπως ο γλύπτης David d’Angers, ο ζωγράφος J.A.D. Ingres, ο συνθέτης J. Rossini, ο αρχιτέκτονας Ch. R. Cockerell και συναντά τρεις Άγγλους φιλότεχνους –τους Heyet, Hay και Viwian–, οι οποίοι και του προτείνουν να τους συνοδεύσει σε ένα ταξίδι στην Ελλάδα.

Ήταν Φεβρουάριος του 1819 και το ταξίδι στην Ελλάδα, που ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1820, δικαιώνει τις προσδοκίες του. Ο ιδεατός κόσμος για ό,τι ελληνκό αποκαλύπτεται, διευρύνεται η θεματογραφία του και η τέχνη του εμπλουτίζεται με νέα πνοή. Η συντροφιά των τεσσάρων περιηγήθηκε την Κέρκυρα, την Ήπειρο, τη Θεσσαλία, τη Στερεά, την Αττική, τα νησιά του Σαρωνικού και ο ίδιος συνέχισε στην Κωνσταντινούπολη και στο Βουκουρέστι, προσκεκλημένος του Μιχαήλ Σούτσου (1784-1864), μεγάλου διερμηνέα της Υψηλής Πύλης και ηγεμόνα της Μολδαβίας. Ευγενής, κοινωνικός, δραστήριος, ευθύς, με θάρρος και εντιμότητα, αγάπη για την ελευθερία και την πατρίδα, ο Dupré έγινε αμέσως αγαπητός στους Έλληνες.

Επιστρέφοντας στη Γαλλία εκδίδει το 1825 το ταξιδιωτικό του λεύκωμα με σαράντα έγχρωμες λιθογραφίες, χαραγμένες από τους καλύτερους λιθογράφους. Από το 1827, εκθέτει κατ’ εξακολούθηση στο Παρίσι, πίνακες του με ελληνικά θέματα, στην ετήσια έκθεση Salon. Ένα ακόμη μικρού σχήματος λεύκωμα με δώδεκα λιθογραφίες κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του.

Ο άνθρωπος, η φύση, το θρησκευτικό συναίσθημα, η ανάκληση της αρχαιότητας, η γοητεία της Ανατολής αποτελούν τα προσφιλή του θέματα, όμως το ταξίδι στην Ελλάδα έγινε σταθμός στη θεματογραφία του, καθώς (παρότι η φύση έχει τη δύναμη να αναπτερώνει τη μνήμη και τη φαντασία,) ο Dupré έδωσε προβάδισμα στην προσωπογραφία και την αμφίεση. Με απόλυτη ακρίβεια αποδίδει τους ανθρώπινους τύπους που σχεδιάζει χωρίς πάθος, χωρίς εξωτισμό και εκτιμά το πρόσωπο, τις στάσεις, το ένδυμα, ενώ η λεπτομέρεια παραπέμπει στο όλον και αντίστροφα. Σε όλα του τα έργα διακρίνουμε μια καθαρότητα στο θέμα, αναδεικνύεται το ήθος της παράστασης σε μια ισόρροπη πάντοτε σύνθεση ενώ η ρέουσα εύκαμπτη γραμμή ολοκληρώνει μια αρμονική συζυγία ανάμεσα στο σχέδιο και στο χρώμα. Καταφέρνει να καταδείξει τη διαφορά παιδείας και ήθους ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση.

Σύνταξη: Ιόλη Βιγγοπούλου

TRAVELOGUES

ME TO BΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΤΩΝ

Τόποι - Μνημεία - Άνθρωποι

Νοτιοανατολική Ευρώπη - Ανατολική Μεσόγειος

Ελλάδα - Μικρά Ασία - Νότιος Ιταλία

15ος - 20ός αιώνας

ΒΛΑΧΟΣ, Μανόλης. Louis Dupré, Ταξίδι στην Αθήνα και στην Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, ΟΛΚΟΣ, 1994.

Θέματα (94)