- ME TO BΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΤΩΝ - Τόποι - Μνημεία - Άνθρωποι - Νοτιοανατολική Ευρώπη - Ανατολική Μεσόγειος - Ελλάδα - Μικρά Ασία - Νότιος Ιταλία, 15ος

O Γάλλος γεωλόγος και σπηλαιολόγος, συγγραφέας και ποιητής Louis Auguste Alphonse de Launay (1860-1938) θεωρείται ο σημαντικότερος γεωλόγος στην πατρίδα του και κατ’ επέκταση ένας από τους επιφανέστερους διεθνώς που έχει ασχοληθεί με τα κοιτάσματα. Αποφοίτησε με άριστα από την Πολυτεχνική Σχολή και συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Ορυκτών του Παρισιού, παθιασμένος με την επιστήμη της γεωλογίας. Μηχανικός ορυκτολογίας και καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Ορυκτών, αναπτύσσει ταυτόχρονα παράλληλες δραστηριότητες, στον ίδιο πάντα τομέα της γεωλογίας (σύνταξη του γεωλογικού χάρτη της Γαλλίας, διδασκαλία ορυκτολογίας και παλαιοντολογίας σε άλλες Ανώτατες Σχολές, κ.ά.). Ειδικεύτηκε στα μεταλλοφόρα κοιτάσματα, κυρίως αυτά του χρυσού και των αφρικανικών διαμαντιών. Ως ιστορικός των επιστημών συντάσσει βιογραφίες επιφανών ειδικών σε αυτά τα θέματα, ενώ συγγράφει επίσης μυθιστορήματα και (από το 1885 έως το 1937) ποιήματα. Χρημάτισε επίσης Διευθυντής του περιοδικού “La Nature” (1904-1919), μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών και Γενικός Επιθεωρητής των Ορυκτών. Τιμήθηκε με το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής και υπήρξε φανατικά θρησκευόμενος.

Από το 1896 και έως τον θάνατό του (1938) συνέγραψε περισσότερα από σαράντα αυτοτελή έργα. Η συμβολή του στην έρευνα, τη μεθοδολογία και την ταξινόμηση των επιστημών που μελετούν τη γένεση και κατανομή των κοιτασμάτων ορυκτών και μετάλλων παραμένει αξεπέραστη μέχρι σήμερα. Άνθρωπος της γνώσης και της παρατήρησης, με λόγο απλό και συστηματικό καθιερώθηκε, ως ομιλητής αλλά και συγγραφέας. Ανάμεσα στα πολλά επιστημονικά του συγγράμματα περιέχονται τουλάχιστον τρία που αφορούν τον γεωγραφικό χώρο της Ελλάδος, της Βουλγαρίας και της Τουρκίας: “Chez les Grecs de Turquie” (1897), “La Bulgarie d'hier et de demain” (1907) και η παρούσα έκδοση “La Turquie que l'on voit” (1913).

Όπως τονίζει στην εισαγωγή της τελευταίας έκδοσης ο συγγραφέας: «υπάρχουν δύο Τουρκίες, η “ανοιχτή” και η “κλειστή” και είναι η πρώτη που τραβάει το ενδιαφέρον των επισκεπτών… και οι νέες σιδηροδρομικές γραμμές θα επιτρέψουν ώστε οι δύο Τουρκίες να ενωθούν… οι περιγραφές μου δεν θα προσθέσουν ούτε νέες ανακαλύψεις, ούτε άλλες αποκαλύψεις… αλλά η πρωτοτυπία του τοπίου και των ηθών και εθίμων και κυρίως η σπουδαιότητα των σημερινών πολιτικών προβλημάτων μας επιτρέπουν να δούμε τις μνήμες της ιστορίας της με μια νέα ιδιαίτερη προσοχή…».

Στην Κωνσταντινούπολη o Launay επιστρέφει είκοσι χρόνια μετά την πρώτη του επίσκεψη και επιδιώκει να αγαπήσει ο αναγνώστης αυτήν την πολιτεία, πρωτεύουσα δυο αυτοκρατοριών, η οποία δεν παύει επί των ημερών του να είναι και ο πυρήνας στο Ανατολικό Ζήτημα. Μετά από μία ιστορική αναδρομή στο αρχαίο και στο βυζαντινό, κυρίως, παρελθόν της πόλης, όπου περιγράφει τα μνημεία της περιόδου εκείνης, συνεχίζει με το οθωμανικό παρελθόν και τα αντίστοιχα μνημεία. Επισκέπτεται και περιγράφει τον Βόσπορο και τα Πριγκιποννήσια, ακολουθούν η Προύσα και η Νίκαια και το ταξίδι τελειώνει με σύντομη περιγραφή της Τροίας και της Σμύρνης, ενώ κάθε κεφάλαιο συμπληρώνουν πρακτικές συμβουλές για τον επισκέπτη.

Σύνταξη: Ιόλη Βιγγοπούλου

TRAVELOGUES

ME TO BΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΤΩΝ

Τόποι - Μνημεία - Άνθρωποι

Νοτιοανατολική Ευρώπη - Ανατολική Μεσόγειος

Ελλάδα - Μικρά Ασία - Νότιος Ιταλία

15ος - 20ός αιώνας

LAUNAY, Louis de. La Turquie que l’on voit, ouvrage illustré de 60 gravures tirées hors texte et de deux cartes en noir, Παρίσι, Hachette, 1913.

Θέματα (63)