FLANDIN, Eugène. L’Orient par Eugène Flandin…, Παρίσι, Gide et J. Baudry, 1853.
O Γάλλος οριενταλιστής ζωγράφος Jean-Baptiste Eugène Napoléon Flandin (1809-1889), γνωστός ως Eugène Flandin, γεννήθηκε στη Νάπολη και πέθανε στην Τουρ. Μαθητής του Horace Vernet, συνοδεύει το 1837 το γαλλικό εκστρατευτικό σώμα στην Αλγερία και το 1840 συμμετέχει, μαζί με τον αρχιτέκτονα-αρχαιολόγο Pascal Coste, σε αποστολή στην Περσία, με σκοπό τη σύσφιξη των πολιτικών και οικονομικών σχέσεων της Γαλλίας με την Τεχεράνη. Οι στόχοι της αποστολής ήταν η συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων πληροφοριών αναφορικά με την εξέλιξη της χώρας επί σάχη Mohammad Qajar καθώς και καταγραφή των μνημείων. Ο αρχηγός της αποστολής Édouard de Sercey κλήθηκε πίσω στη Γαλλία, καθώς αποδείχθηκε ανεπαρκής για να αντεπεξέλθει στις διπλωματικές ίντριγκες, και ο Flandin με τον σύντροφό του και την ακολουθία τους συνέχισαν με αντίξοες κλιματικές συνθήκες, αλλά και ανυπέρβλητες δυσκολίες επικοινωνίας με τον αυτόχθονα πληθυσμό και τα έθιμά του. Επέστρεψαν δύο χρόνια αργότερα στη Γαλλία, έχοντας μελετήσει μεταξύ άλλων τις πόλεις Χαμαντάν (Hamadan), Κερμανσάχ (Kermanshah), Ισπαχάν (Esfahān), Σιράζ (Chiraz), Περσέπολη (Persépolis), Μοσούλη (Mossoul), Χαλέπι (Aleppo), Κωνσταντινούπολη (Constantinople).
Για το εικονογραφικό και επιστημονικό έργο του απονεμήθηκε στον Flandin, το 1842, ο τίτλος της Λεγεώνας της Τιμής. Το 1844 επέστρεψε στη Μεσοποταμία δίπλα στον αρχαιολόγο Emile Botta για την αναζήτηση της ασσυριακής πρωτεύουσας Νινευί. Για έξι μήνες σχεδίασε σε πολύ δύσκολες συνθήκες γλυπτά και ανάγλυφα της περιοχής. Το 1851 συνυπογράφει με τον Ε. Coste το εξάτομο Ταξίδι στην Περσία και την ίδια χρονιά συντάσσει το δίτομο χρονικό του ταξιδιού. Συνέχισε με την έκδοση L'Orient (1853) και το έργο Ιππότες της Ρόδου (1864). Τα τελευταία χρόνια του βίου του χρημάτισε δήμαρχος (1850-1866) στη περιοχή της Touraine και ανέλαβε αξιώματα στη νομαρχία της Tour.
Tο ζωγραφικό του έργο, που ξεκίνησε με πίνακες από την Ιταλία, περιλαμβάνει ιστορικά θέματα, αρχαιολογικά, πορτρέτα και τοπία, αλλά κυρίως εκφράζεται με το πνεύμα των οριενταλιστών. Εκθέτει συστηματικά από το 1857 στα ετήσια Salon του Παρισιού και σήμερα πολλά του έργα βρίσκονται σε Μουσεία στη Γαλλία, στο Βέλγιο και αλλού.
Η συγκεκριμένη έκδοση περιλαμβάνει σαράντα λιθογραφίες με απόψεις και μνημεία της Κωνσταντινούπολης, του Γαλατά και του Βοσπόρου και επεξηγηματικά κείμενα για τις πρώτες τριάντα μία από αυτές. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απόψεις: με τα θαλάσσια τείχη στη θάλασσα του Μαρμαρά, πριν από την κατασκευή του σιδηρόδρομου, το τέλος του ταξιδιού του περίφημου Orient express, η ξύλινη γέφυρα του Γαλατά πριν από την κατασκευή της πλωτής γέφυρας, καθώς και τα ερείπια στο παλάτι του Πορφυρογέννητου, όπου διατηρούνταν και άλλες αρχιτεκτονικές κατασκευές οι οποίες δεν υφίστανται πλέον.
Σύνταξη: Ιόλη Βιγγοπούλου
Θέματα (42)
-
Τάφοι στο μουσουλμανικό νεκροταφείο δίπλα στο Κάστρο της Ευρώπης, στην ευρωπαϊκή ακτή του Βοσπόρου.
-
Το θερινό ανάκτορο των σουλτάνων (Μπεϊλέρμπει Σαράι) στον Βόσπορο.
-
Το κτιριακό συγκρότημα (κουλιγιέ) του Τεμένους Κιλίτς Αλί Πασά στο Τοπχανέ.
-
Το Τέμενος του Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ και η ξύλινη γέφυρα του Γαλατά.
-
Το Τέμενος της Βαλιντέ Σουλτάν, ή Γενί Τζαμί, στην Κωνσταντινούπολη.
-
Η κρήνη του Αχμέτ Γ΄ στην πλατεία της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.
-
Ο Ιππόδρομος της Κωνσταντινούπολης με το Τέμενος του Σουλτάνου Αχμέτ Α΄.
-
Ο Οβελίσκος του Θεοδοσίου Α΄ στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης.
-
Τα θαλάσσια τείχη της Κωνσταντινούπολης και το καφενείο της πύλης του Φαναρίου (σημερινό Μπαλάτ).
-
Η εσωτερική αυλή του Τεμένους του Σουλτάνου Μπεγιαζίτ Β΄στην Κωνσταντινούπολη.
-
Το ανάκτορο του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου στην Κωνσταντινούπολη.
-
Καφενεία κοντά στην πύλη του Αγίου Ρωμανού (Τοπ Καπισί), στα τείχη της Κωνσταντινούπολης.
-
Τα τείχη της Κωνσταντινούπολης κοντά στη Χρυσή Πύλη (Αλτίν Καπί).
-
Η ασιατική ακτή της Κωνσταντινούπολης κοντά στη Χρυσόπολη (σημερινό Σκούταρι).