Από τις πρωιμότερες απεικονίσεις οχυρών της Μάνης συναντάμε στο νησολόγιο του χαρτογράφου και εκδότη G.F. Camocio (1574), έργο το οποίο επηρεάστηκε από προγενέστερα παρεμφερή, αλλά και επηρέασε με τη σειρά του μεταγενέστερα, όπως αυτό του G. Rosaccio (1598).

Στις εκδόσεις του εργαστηρίου της Γεωγραφικής Aκαδημίας των Aργοναυτών στη Bενετία, του V.M. Coronelli, με τις εκατοντάδες χαλκογραφίες από τις νικηφόρες μάχες των συμπατριωτών του κατά τον Eνετο-οθωμανικό πόλεμο (1684-87), περιλαμβάνονται χάρτες της περιοχής, καθώς και κατόψεις και απόψεις όλων των φρουρίων της Μάνης. Τα χαρακτικά στο έργο αυτό του V.M. Coronelli (1708), καθώς και στην επανέκδοση του ιδίου έτους V.M. Coronelli (1708), παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, παρόλο που πολλοί πίνακες επαναλαμβάνουν θέματα που είχαν ήδη δημοσιευτεί σε προγενέστερες εκδόσεις της Γεωγραφικής Ακαδημίας των Αργοναυτών. Τα σχέδια αυτά, που αντιγράφηκαν αυτούσια ή σε παραλλαγές, συνοδεύουν έκτοτε πάμπολλες επανεκδόσεις ή μεταφράσεις των έργων του Coronelli, ή εικονογραφούν μεταγενέστερα ταξιδιωτικά χρονικά (B. Randolph, 1689), ιστορικά συγγράμματα και έντυπες γεωγραφικές εκδόσεις (Ol. Dapper στα 1688). Καταφανώς επηρεασμένο από τις εκδόσεις της Γεωγραφικής Ακαδημίας των Αργοναυτών, το έργο του G. Albrizzi (1687) παραδίδει απόψεις από σημαντικά κάστρα, λιμάνια και πόλεις κυρίως στην Πελοπόννησο.

Στο έργο του J.von Sandrart στα 1686) διακρίνουμε επιρροές από παρεμφερείς χαλκογραφίες, που χρονολογούνται από τα τέλη του 16ου αιώνα.Οι πίνακες στο έργο του J. Sandrart (1687) απεικονίζουν κάστρα και τοποθεσίες, κυρίως της βενετικής κυριαρχίας. Παρόμοια έργα κυκλοφόρησαν για να εξάρουν τις νικηφόρες νίκες των Ενετών στη σύγκρουση τους με του Οθωμανούς στη διάρκεια του ΣΤ΄Βενετο-οθωμανικού πολέμου  (1684-1699). Στις εκδόσεις του J. Enderlin (1686) και J. Enderlin (1688) συναντούμε πίνακες με θέματα που αντιγράφουν δημοφιλείς προγενέστερες εκδόσεις αλλά και έργα που κυκλοφορούν την ίδια περίοδο. Στα τέλη του 17ου αιώνα, οι εκδόσεις του J. Peeters (1690) εξαίρουν τις νίκες των χριστιανικών δυνάμεων της Δύσης στους Βενετο-οθωμανικούς πολέμους. Απεικονίζονται πόλεις, λιμάνια και τοποθεσίες από την Αδριατική θάλασσα έως την Ινδία.

Ο J. Seller ήταν ο δημιουργός της πρώτης λεπτομερούς χαρτογράφησης των ακτών της Μεσογείου, γνωστής με τον τίτλο «English Pilot...», η οποία πρωτοεκδόθηκε τον 17^ο αιώνα, επανεκδόθηκε επανειλημμένα, και συνέχισε να χρησιμοποιείται ως έργο αναφοράς μέχρι και τον 19^ο αιώνα (εδώ η έκδοση του 1771). Το συνολικό έργο του Seller καθιέρωσε την αγγλική γλώσσα στους ναυτικούς χάρτες και επηρέασε έντονα τις μεταγενέστερες χαρτογραφικές εκδόσεις. Παραδίδονται σχέδια ακτών της περιοχής.

Το ταξίδι των D. και Ν. Stephanopoli, στην Μάνη είχε πολιτικό χαρακτήρα (προσκόμιζαν επιστολή του Βοναπάρτη στον Μπέη Τζαννέτο Γρηγοράκη), αλλά αυτό δεν εμπόδισε ώστε η έκδοση (1800) να συμπεριλάβει, εκτός από απόψεις, και αρχαιότητες από την περιοχή. Ο ζωγράφος O.M. von Stackelberg, που επισκέφτηκε τη Μάνη στα 1813, απέδωσε με εξαιρετική ακρίβεια αλλά και ευαισθησία Μανιάτη και Μανιάτισσα (1828), ενώ προσωπογραφία του Πετρόμπεη έχουμε από σχέδιο του E. Peytier (1830). Μνημεία, αξιόλογες τοποθεσίες καθώς και γεωλογικού ενδιαφέροντος τοπία διακοσμούν ως βινιέτες την «Αφήγηση» του J.B. Bory de Saint Vincent (1836), που περιγράφει το ταξίδι του Τμήματος Φυσικών Επιστημών της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής του Μοριά.

Μετά το ταξίδι του στον ελλαδικό χώρο στις αρχές του 19ου αιώνα, ο O.M. von Stackelberg (1834) κατάφερε να αποδώσει τόσο τις ιστορικές τοποθεσίες, όσο και τις αρχαιότητες με το νέο, βαθμιαία αναφαινόμενο, εικαστικό ρεύμα του ρομαντισμού.

Τα πορτραίτα πολιτικών και στρατιωτικών αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης, τα οποία είχαν σχεδιαστεί τα περισσότερα εκ του φυσικού γνώρισαν μεγάλη εκδοτική επιτυχία (Ad. Friedel, 1830 και Ad. Friedel, στα 1832) και ενίσχυσαν τις προσπάθειες των Φιλελληνικών Επιτροπών για την προώθηση της Ελληνικής υπόθεσης στην Ευρώπη.

Συναντάμε επίσης, στο ιδιαίτερα πετυχημένο έργο (περισσότερο ιστορικο-αφηγηματικό παρά περιηγητικό), του Chr. Wordsworth (στην επανέκδοση του 1882) απόψεις της περιοχής της Mάνης, αντιγραφή από άλλες δημοφιλείς εκδόσεις (όπως απόψεις που δημοσιεύτηκαν στον «Άτλαντα» της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής του Μοριά) ή και σε νέο εικαστικό ύφος, που απηχεί ιμπρεσιονιστικές επιρροές. Ένα σπάνιο θέμα από την καθημερινή ζωή των κατοίκων, μία σκηνή σηροτροφίας, δημοσιεύεται στο έργο (1887) του A. von Schweiger Lerchenfeld. Τα σχέδια του καλλιτέχνη Fr. Hervé (1837), και κυρίως οι προσωπογραφίες είναι σε αρμονία με το ζωντανό και χαριτωμένο συγγραφικό του ύφος. Η διεισδυτική ματιά και η παρατηρητικότητα στους χώρους και τους ανθρώπους που χαρακτηρίζει το κείμενο του H. Belle (1881) διακρίνεται και στο εικονογραφικό υλικό που εμπλουτίζει το χρονικό του, ενώ γραφικά στιγμιότυπα από την περιοχή είναι τα θέματα που συναντάμε στο έργο του Fr. Perilla (1929).

Σύνταξη: Ιόλη Βιγγοπούλου