Τίτλος
Τα Προπύλαια της Ακρόπολης.
Τίτλος
BOISSONNAS, Frédéric. L’Image de la Grèce. Smyrne. Photographies de Edmond Boissonnas, Introduction de Ed. Chapuisat, Γενεύη, Boissonnas, 1919.
Πρωτότυπος τίτλος
Propylées
Έκδοση
CABROL, Elie. Voyage en Grèce 1889 Notes et Impressions. Vingt et une planches en héliogravure et cinq plans lithographiés tirés hors texte, Παρίσι, Librairie des Bibliophiles, 1890.
Περιοχή/Τοποθεσία
Αττική
Αθήνα
Θέμα
Αρχαιότητες – Τέχνη
Περιγραφή
Aπό οικογένεια Ελβετών φωτογράφων, ο François Frédéric Boissonnas ή Fred (1858-1946), φανατικός πεζοπόρος, ξεκίνησε από τη Γενεύη με τον αχώριστο φίλο και συνοδό στα ταξίδια του, τον ελληνιστή Daniel Baud-Bovy, πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης. Aπό το πρώτο τους ταξίδι, το 1903, και ως το 1920, φορτωμένοι με όλα τα στερεότυπα που είχαν καλλιεργηθεί στους ταξιδιώτες από τους προγενέστερους αιώνες, ταξίδεψαν και φωτογράφισαν παντού, από την Ήπειρο μέχρι την Πελοπόννησο και την Κρήτη, και από την Ιθάκη μέχρι τον Όλυμπο και το Άγιον Όρος. Σημειώνουμε ότι μαζί με τον D. Baud-Bovy και τον Έλληνα κυνηγό Χρήστο Κάκαλο κατέκτησαν για πρώτη φορά την κορυφή του Ολύμπου, τον Μύτικα, τον Αύγουστο του 1913. Το φωτογραφικό εργαστήριο, που κληρονόμησε από τον πατέρα του, το διαχειρίστηκε μαζί με τον αδελφό του Edmond Victor Boissonnas, που ήταν χημικός. Δική τους επινόηση υπήρξε η ορθοχρωματική πλάκα, που έδινε βελτιωμένο φωτογραφικό αποτέλεσμα. Ως φωτογράφος αναμετρήθηκε με το ελληνικό φως, το κάλλος και τη μνήμη, διακόνησε στον σκοπό αυτό πάνω από τριάντα χρόνια με ζήλο και ακάματη εργασία και παρέδωσε μία Eλλάδα δικιά του, που παρουσιάζει το παρελθόν, το δικό του παρόν και εγγράφεται στο μέλλον. Yπηρέτησε τη φωτογραφική τέχνη με τον δικό του ρηξικέλευθο τρόπο και πρόβαλλε τη χώρα με όλη τη διαφάνεια και τη μοναδικότητα που το φως την περιβάλλει. Xάρη στο πάθος, το ταλέντο και την ευαισθησία του οραματιστή Boissonnas, μια νέα ματιά –στα μνημεία, στους ανθρώπους, και στα τοπία– υπενθυμίζει την αρμονία που υπήρχε πάντα στον χώρο αυτό. Φως, τοπία, ιστορία και άνθρωπος συνενώνονται σε μια μοναδική αποτύπωση, που διδάσκει τον αλληλοσεβασμό, χαμένον πια μόλις έναν αιώνα αργότερα. Δωρική απλότητα κατέχει τις μορφές που στέκονται σαν να αποσπώνται από το λυρικό τοπίο, δωρική στιβαρότητα ντύνει τα μνημεία που παιγνιδίζουν στο κάθετο φως – όλα είναι λουσμένα με μια ιωνική λάμψη. Tον συνεπήρε η ζωή της υπαίθρου, έζησε την εμπειρία αυτή ουσιαστικά αναζητώντας τις ρίζες του –καταγόταν από τη Νότια Γαλλία κοντά στον Pοδανό ποταμό, που αποικίστηκε στα αρχαία χρόνια από Έλληνες θαλασσοπόρους– και κληροδότησε επτά χιλιάδες λήψεις μόνο με ελληνικά θέματα. Παντρεύτηκε την Augusta Magnin και από τα εννέα παιδιά του τα τρία έγιναν φωτογράφοι. Eμείς σήμερα μπορούμε και αντικρίζουμε, εκτός από τον ελληνικό κόσμο, τη βαθιά πίστη, τον θαυμασμό και τη λατρεία που είχε αυτός ο ανεπανάληπτος συνδυασμός: φωτογράφος - καλλιτέχνης - φιλέλληνας, για ό,τι ελληνικό. Στην ίδια σειρά κυκλοφόρησαν και λευκώματα για την Ήπειρο, τη Θεσσαλονίκη, τη δυτική Μακεδονία, την αρχαία και τη σύγχρονη Αθήνα. Στην εισαγωγή αυτού του λευκώματος για τη Σμύρνη, ο Ed. Chapuisat ονομάζει τη Σμύρνη αμαζόνα και υμνεί το σεβαστό της παρελθόν, το οποίο και παρουσιάζει εν συντομία μεν αλλά αναφερόμενος σε όλες τις σημαντικές μορφές της ιστορίας της. Οι φωτογραφικές λήψεις μας δίνουν εικόνες από τα ελληνικά πλοία στο λιμάνι, τον ελληνικό στρατό να παρελαύνει στην ακτή, τις συνοικίες των Ελλήνων και των Τούρκων με γραφικές στιγμές της καθημερινής ζωής, την αγορά, τις γέφυρες και τα υδραγωγεία στην ευρύτερη περιοχή. Πρόκειται για σπάνιες φωτογραφίες της Σμύρνης πριν από την καταστροφή της το 1922. Σύνταξη: Ιόλη Βιγγοπούλου
Συλλογή
Ελληνική Βιβλιοθήκη - Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης